1-خستگی: خستگي روحي يا افسردگي مي‌تواند انرژي شما را به صفر برساند و تمايلات جنسي را کم کند. اگر احساس مي‌کنيد هم از نظر جسمي و هم روحي بسيار خسته‌ايد و تمايلي به برقراري رابطه نداريد کمي به خود فرصت دهيد تا آرامشتان را بازيابيد. عدم تمايل شما به رابطه عاشقانه به معني زدگي شما از همسرتان نيست. اگر فکر مي‌کنيد مساله‌اي که با آن روبه‌روييد کمي بغرنج شده است به يک روان‌شناس مراجعه کنيد.

 2- عادت :اگر سال‌هاست که از ازدواج‌تان مي‌گذرد، مسلما تاکنون بحران‌هاي زيادي را تجربه و از آن سربلند بيرون آمده‌ايد. با هم بودن فعلي شما دليلي بر اين سخن است. وقتي شما مدت نسبتا زيادي با همسرتان زندگي کرده باشيد، چون به او اطمينان داريد، تمايلات جنسي‌تان به تدريج آرام‌تر مي‌شود. اين مساله‌اي خاص نيست درواقع شما پس از مدتي به شکلي از زندگي که داريد عادت مي‌کنيد. کافي است کمي در زندگي‌تان تغيير ايجاد کنيد. عادات که به هم بريزد، تمايلات جنسي بيشتر مي‌شود. نترسيد و سعي خود را به کار گيريد.

 3- داروها:مصرف برخي داروها مي‌تواند بر تمايلات جنسي تاثيرگذار و سبب ناتواني جنسي در مردان و سردمزاجي در زنان شود. به عنوان نمونه برخي داروهاي قلب، داروهاي ضدافسردگي يا داروهاي پايين‌آورنده قندخون از اين دسته‌اند.

 4- تغييرات هورموني:در تئوري کاهش هورمون‌ها به ويژه در زمان يائسگي زنان مي‌تواند تمايلات جنسي را کاهش دهد. البته خود يائسگي سبب کاهش تمايل نمي‌شود بلکه کاملا برعکس عدم تخمک‌گذاري تمايلات جنسي را افزايش هم مي‌دهد ولي کاهش برخي هورمون‌ها و به دنبال آن مشکلاتي نظير خشکي واژن عاملي براي کاهش ميل جنسي است که با درمان‌هاي به جا برطرف مي‌شود.